Melas jest produktem ubocznym produkcji cukru, który wykorzystywany przemyśle spirytusowym i drożdżowym. Sacharoza, która zawarta jest w melasie (pozostaje ona tam w całkiem dużej ilości) wykorzystywana jest jako substrat w procesach mikrobiologicznych. Głównymi niecukrami, które są wyodrębniane z melasu w skali przemysłowej wyodrębnia się: betainę, kwas glutaminowy, rafinozę, natomiast po fermentacji etanolowej z wywaru melasowego przede wszystkim potas.
Jednym z głównych problemów wykorzystywania melasu w przemyśle spożywczym jest jego stosunkowo niska trwałość. Nie nadaje się on do długiego przechowywania. Odpowiednimi zabiegami można zwiększyć jego trwałość:
- zwiększenie stężenia suchej substancji powyżej 75%;
- utrzymywanie prawidłowej alkaliczności.
Nie można jednak przesadzić w drugą stronę i zatężyć melasu zbyt mocno, ponieważ zaczną zachodzić reakcje egzotermiczne i będą występować lokalne przegrzania melasu w melaśnikach (zbiorniki na melas). Może to być powodem dużych strat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz