Cele nawapniania i saturacji w cukrownictwie

 Poniżej przedstawiłem cele poszczególnych etapów oczyszczania soku surowego.

Nawapnianie wstępne ma na celu:

- wydzielenie z soku niecukrów, tworzących w wapnem nierozpuszczalne osady,

- stworzenie warunków, w których niecukry koloidowe koloidowe wypadają wypadają z roztworu w postaci kłaczkowatego lub galaretowanego osadu, tzw. koagulatu,

- zalkalizowanie soku surowego, aby powstrzymać inwersję cukru i rozwój drobnoustrojów w soku przez zwiększenie pH soku do około 11,0.

Nawapnianie główne ma na celu:

- wprowadzenie do soku takiej ilości wapna, aby potem ilość węglanu wapniowego wytworzona podczas I saturacji była dostateczna do oczyszczania soku i uzyskania dobrej zdolności filtracyjnej osadów,

- rozkład inwertu i amidów aminokwasowych, aby zapewnić należytą termostabilność soku rzadkiego.

Węglanowanie (saturacja) I ma na celu:

- zobojętnienie nadmiaru wolnego wapna i przeprowadzenie go w węglan wapnia nierozpuszczalny w soku i będący równocześnie materiałem, który ułatwia filtrację soku,

- zaadsorbowanie możliwie dużej ilości niecukrów, a w tym niecukrów koloidowych podczas powstawania i narastania kryształków CaCO3 i w ten sposób usunięcie tych niecukrów z roztworu,

- Wytrącenie do osadu tej części niecukrów koloidowych, które uległy peptyzacji podczas nawapniania głównego i wypadły w postaci osadu przy końcowym pH i alkaliczności węglanowania I.

Węglanowanie (saturacja) II ma na celu:

- dalsze obniżenie alkaliczności i pH soku oraz wytrącenie do osadu jak największej ilości jonów wapniowych.