Skraplacz barometryczny

Zasada działania skraplacza barometrycznego wbrew pozorom nie jest trudna. Urządzenie to służy do skroplenia gazów i w konsekwencji wytworzenia próżni. Próżnia powstaje na skutek skroplenia gazów do cieczy - dzieje się tak dlatego, że para ma większą objętość jak ciecz. Przykładowo woda po odparowaniu zwiększa swoją objętość około 1650razy, skraplając się musi zmniejszyć swoją objętość do poprzedniego stanu - w wyniku sprężenia następuje wzrost próżni.

Do skraplacza barometrycznego doprowadzane są opary w dolnej jego części (skraplacz główny). Natomiast od góry puszczana jest woda chłodząca, która styka się z oparami w przeciwprądzie i następuje wymiana ciepła. W środku skraplacza barometrycznego wstawione są półki, dzięki którym uzyskuje się większą powierzchnię kontaktu wody chłodzącej z oparami. W wyniku obniżenia temperatury, para ulega skropleniu i poprzez rurę opadową ląduje w zbiorniku wody barometrycznej. Rura opadowa jest częściowo wypełniona wodą barometryczną, co jest konsekwencją próżni panującej w skraplaczu. Wysokość słupa wody odpowiada punktowi, w którym próżnia panująca w skraplaczu jest równoważona przez barometryczne ciśnienie powietrza. Należy zwrócić uwagę na to, że koncówka rury opadowej (barometrycznej) zanurzona jest w zbiorniku wody barometrycznej, co powoduje tzw. zamknięcie wodne.

Do skroplenia 1kg oparów potrzebujemy aż 15-25kg wody chłodzącej. W cukrownictwie po skraplaczu barometrycznym koniecznie trzeba zastosować łapacz (pompa powietrzna z pierścieniem wodnym), w którym będą oddzielane od gazu resztki cieczy porwane przez gazy nieskraplające się tzw. inertne (amoniak).

Jeżeli ktoś ma jeszcze wątpliwości na temat działania skraplacza barometrycznego, to zapraszam do zadawania pytań pisząc poniżej komentarz. W wolnej chwili postaram się na nie dopowiedzieć.